"Mijn eerste opdracht voer ik uit bij de gemeente Rotterdam, mijn thuisstad! Dat maak het extra speciaal"

Abigail Place , Trainee gebiedsontwikkeling

  • Naam: Abigail Place
  • Functie: Trainee gebiedsontwikkeling
  • Opleiding: Bachelor Management of International Social Challenges aan de Erasmus Universiteit
  • Opdrachtgever: Gemeente Rotterdam

“Iets waarin ik me kon doorontwikkelen in combinatie met blijven leren na mijn studie, zonder een nieuwe studie te gaan doen: daar was ik naar op zoek! Ik wilde graag een traineeship doen, maar liep aan tegen het feit dat voor de meeste traineeships een wo-master noodzakelijk is. Daardoor kwam ik er niet voor in aanmerking. Ik heb namelijk mijn studie afgesloten met een bachelor en een startersfunctie vond ik nog een beetje te spannend. Mijn vriend kwam dit traineeship tegen. Toen ik de vacature zag dacht ik echt dat ik de jackpot had gewonnen: dit is precies wat ik zocht! In de vacature zag ik iets over participatie staan en daar ging mijn hart sneller van kloppen.”

Kennis van gebiedsontwikkeling komt wel van pas!

“Mijn studie heeft niet per se raakvlakken met gebiedsontwikkeling maar wel met het procesmatige en wat er op de achtergrond gebeurt. Met condities voor gebiedsontwikkeling heb ik wel raakvlakken, zoals het bestuurlijke proces. Dat heb ik namelijk tijdens mijn studie gehad. Verder was ik lid van de Rotterdamse jongerenraad als vrijwilliger: dat was een adviesraad waar we ook heel veel deden met participatie en ik merk dat daarin ook veel terugkomt in wat ik nu doe binnen gebiedsontwikkeling, zoals het opzetten van een participatietraject.”

Opdracht naast de deur

“Mijn eerste opdracht voer ik uit bij de gemeente Rotterdam en toevallig is dat ook mijn thuisstad. Dat maak het extra speciaal om voor je eigen woonplaats te werken! Ik heb het echt enorm naar mijn zin. Ik werk op de afdeling gebiedsontwikkeling in een hecht team van 35 medewerkers. Ik werk op de 32e verdieping in het pand ‘De Rotterdam’, naast de Erasmusbrug en het uitzicht is een mooi cadeautje van deze werklocatie. En bovendien zijn de lunches echt geweldig! Ik werd de eerste week heel goed ontvangen door mijn collega’s, dat gelijk een goed gevoel gaf. Daarbij heb ik een hele toffe opdracht gekregen. Ik hou me bezig met De Esch.

De Esch is onderdeel van de Oostflank, een groot gebied in Rotterdam dat zich eigenlijk uitspreidt van ‘Alexander tot Zuidplein’. Dit hele gebied is aangewezen als locatie voor verstedelijking en concreet betekent dit voor De Esch: woningbouw én een nieuwe stadsbrug die noord en zuid gaat verbinden. Ik hou me niet bezig met de brug zelf, maar focus me echt op het gebied en wat de ontwikkelkansen zijn voor de bestaande en nieuwe functies (sportvelden, groen, woningen, voorzieningen). Uiteraard zal de aanlanding van de brug wel een grote rol spelen in hoe het gebied eruit gaat komen te zien.”

Draagvlak creëren

“In mijn rol hou ik mij bezig met het opstarten van het project, een verkenning en een onderzoek naar wat ligt er al. Hoe ziet het eruit en wat zijn de sentimenten? De mensen zijn er gaan wonen omdat het een schoon, rustig, groen en sereen gebied is en dichtbij het centrum ligt. Nu worden er opeens niet alleen huizen aan toegevoegd, maar ook een hele nieuwe brug.

Al met al leven er dus gemengde gevoelens onder inwoners, want men snapt dat er ontwikkelingen zijn voor wat betreft de woningbouw, maar die brug roept emoties op. Voor de brug moet namelijk een stukje polder worden afgesneden en de komst van de brug kan de dynamiek van het gebied veranderen. Daar vinden de mensen wat van en in het eerdere participatietraject is al enige wrijving ontstaan. Dus dit alles bij elkaar is het creëren van draagvlak in dit gebied een mooie uitdaging.

Momenteel zijn we nog druk bezig met de laatste puntje op de i zetten voordat we volledig van start kunnen met het projectteam waarin ik de rol van projectsecretaris ga vervullen. In de tussentijd zijn we daarom nog druk bezig met een stuk verkenning en het voeren van gesprekken met vakexperts van verschillende disciplines zoals mobiliteit, sport en duurzaamheid.”

Vertrouwen van bewoners terugwinnen

“We hebben al brainstormsessies gehad over het project en we beseffen dat voor de mensen die daar wonen een stukje van de identiteit van het gebied waar ze voor hebben gekozen wordt weggenomen. We willen kijken of we er met elkaar uit kunnen komen en we willen proberen de bewoners iets terug te geven. Ik denk dat het belangrijk is om de kaders van dit participatietraject heel duidelijk te stellen, goede voorwaarden op te stellen voor een goede samenwerking en ons daar aan te houden, zodat we het vertrouwen kunnen terugwinnen. En ik heb er wel heel veel zin in omdat het mijn eigen stad is! Het is bijzonder om dit zo dicht bij huis te mogen doen en ik ben erg benieuwd hoe het gebied eruit zal komen te zien.

Ik ben ook heel blij dat de start van mijn opdracht gelijktijdig was met de opstart van het project. Ik heb niet het idee dat ik me heel erg moest inlezen in het project om op hetzelfde niveau te komen als mijn collega’s. Sterker nog: ik praat mijn collega’s nu bij omdat ik vanaf het begin al die kennis heb opgedaan en ik ben echt met mijn neus in de boter gevallen. Het zal raar en moeilijk zijn om na een jaar niet meer betrokken te zijn bij dit project. Maar dit is nou eenmaal het mooie aan het traineeship. Je krijgt de kans om ook nog ergens anders ervaring op te doen. Het is tof om de eerste steentjes te hebben mogen leggen bij het project, zelfs als ik na mijn opdracht niet meer betrokken ben.”

Balans vinden

“Aan het begin van het traineeship vond ik het af en toe moeilijk de balans te vinden. Wij zijn eens in de ongeveer drie weken twee dagen achter elkaar bezig met onze persoonlijke ontwikkeling door trainingen. Dit maakt je werkweek voor jou en je opdrachtgever opeens een heel stuk korter en tot nu toe vielen de ontwikkeldagen steeds in een heel drukke periode, dus het was soms lastig om daar je balans in te vinden. De gemeente weet wel dat ik ontwikkeldagen heb en er wordt ook rekening mee gehouden, omdat dit voorgaat.

Om meer balans te krijgen in mijn werk, heb ik in overleg kunnen regelen dat ik vier keer negen uur werk en daardoor één dag per week vrij ben. De woensdag heeft onze hele familie een vrije dag en ik ben blij dat ik deze dag dan samen met mijn familie kan doorbrengen. Dit is nog niet eerder gedaan door een trainee, maar de provincie staat er wel voor open en biedt ruimte om te kijken hoe dit uitpakt. dus de organisatie was wel een beetje angstig om af te stappen van ‘wat normaal is’. Het werkt tot nu toe gelukkig prima voor beide partijen!”

Mijn werkweek

“Ik vind het fijn om naar kantoor te gaan en ben er daarom regelmatig te vinden. Maandag, dinsdag en donderdag zijn mijn vaste kantoordagen, dan zijn de meeste collega’s ook op kantoor. Een fijne bijkomstigheid is dat het maar een kwartier fietsen is vanaf mijn woning. Voorheen was vrijdag een thuiswerkdag voor mij, maar met mijn medetrainees heb ik afgesproken dat we zo af en toe op vrijdag op het provinciehuis werken. Ieder werkt aan zijn of haar eigen opdracht, maar we zo hebben we toch wat meer feeling met het werken voor de provincie en kunnen we de band met elkaar versterken.

Ik moest aan het begin erg wennen aan het feit dat als ik klaar ben met werken dat ik dan ook echt vrij ben. Vanuit het studeren was ik gewend om thuis verder te moeten werken na de colleges, maar nu ik het gewend ben om thuis ook echt vrij te zijn, vind ik dit echt super!”

Meer weten over de ervaring van andere trainees? Lees dan verder: